şeytan aldı götürdüüü

Hani insan çok aptal bir şey(cik)ini kaybeder, ama aslında ne kadar sevilesidir o
sonra kafayı ona takar
arar arar arar arar arar
bi türlü bulamaz...
iş en sonunda bir mendili dört köşesinden bağlamak suretiyle utana sıkıla kısık sesle "şeeytan aaaldı götürdüüü sataaamadan getirdiii" (tomatiiiis) şarkısını söylemeye kadar varır. ama o şeycik bir türlü çıkmaz yerinden. Şeytanı daha mı çok sevdi diye üzülürüm ben sonra. gül gibi kızdım oysaki. Sonra vazgeçerim. Herşey gibi o da unutulur. Üstünden aylaaaar geçer ve ben, çakmak ararken onu en çok giydiğim yağmurluğumun küçücük üst cebinde bulurum. Nasıl mutlu olurum... ve bütün bir gece boyunca her sigaramı yakmak için mutfağa gidip ocağı yakmak hiiiiç mi hiiiiç koymaz... ne güzel di mi :D
nası kodum ama şeytan amca...

ve bu aşağıya koyduğum resimlerin bununla hiçbir alakası yok...