Dün

Dün nooldu?
Erasmuslu Christian'ın doğumgünü vardı... orda da bir sürü erasmuslu...
ve ben 4 ay sonra Şahika'da otururken kendimi tekrar Almanya'da zannettim.
Hiç gerçek olmayan (evet sanal) bir mutluluğun içinde... Tanımadığın insanlar hakkında bir sürü şey merak ettiğin yüzeysel ama tatminkar, dertsiz tasasız, bol muhabbetli ama dünya kurtarmamalı, çok kalabalık ama çok kendi başına bir yerde...
yalnızlığını etraftaki insan sayısıyla ölçtüğün bir yerde... yalnız olmadığını sanıp durarak...
ne zaman özlemeden kesileceğimi en az tanımadığım insanların hayatları kadar merak ediyorum...
bu sanal mutluluğun kendimi düşünmek için bu kadar ferah bir zaman yaratması da beni hala çok şaşırtıyor...

bir de diyecektim ki bu kış hiç gelmeyecek sanıp mutlu olmaya başlamıştım...